إثْم:گناه (جمع آن «آثام» ، مترادف « ذَنْب و جُناح)

أحَلَّ (یُحِلُّ، إحلالاً) :حلال کرد،( متضادّ « حَرَّمَ»)

أشبَعَ:سیر کرد

اِشْتَکَی (یَشتَکـى، اِشتکاءً) :شکایت کرد

أغِثْنا:به فریاد ما برس

اِقتَرَنَ بِـ ...:همراه شد

أقصَی:دورتر، دور ترین

اِلتَبَسَ:مشتبه شد، درهم آمیخت

اِلتَفَتَ:متوجّه شد

اِنْشَقَّ (ینشَقُّ، اِنشقاقاً) :شکافته شد

تَجاهَ،تِجاهَ، تُجاهَ :در برابر، رو به رو

تَحریم:حرام کردن

جَحیم:دوزخ

حامیة:سوزان

حَرَّمَ:حرام کرد

دَرَجَة:درجه، پلّه، نمره

دَهشة: تعجّب، شگفتی

ذَریعة:بهانه، وسیله (جمع آن «ذَرائع»)

رَحَلَ (یَرحَلُ، رَحْلاً) :مسافرت کرد (مترادف « سافَرَ»)

رؤیة:دیدگاه

سَطَرَ (یَسْطُرُ، سَطْراً) :نوشت (مترادف « کَتَبَ ، یَکْتُبُ، کِتابةً)

سُنَن:سنّت ها (جمع «سُنَّة»)

شَفَتَینِ:دو لب (مفرد آن «شَفَة»، جمع آن «شِفاه» )

صَیدَلَة:داروسازی

ظَنَّ (یَظُنُّ، ظَنّاً) :گمان کرد

عامَلَ:      رفتار کرد

عَدَّ (یَعُدُّ، عَدّاً) :          به شمار آورد

عُدْوان:       آخرت (متضادّ « دُنیا»)

غَبَرَة:               غبار، گرد

غَرَّ (یَغُرُّ، غُروراً) :          مغرور کرد

غَلُظَ (یغلُظُ، غِلاظةً و غَلْظَةً) :   سخت گرفت، سخت و محکم شد (متضادّ «لانَ» یلینُ، لِیناً)

فِتَن:فتنه ها (جمعِ « فِتْنة»)

فُجّار و فَجَرَة: بد کاران و تباهکاران ( جمع « فاجِر» )

فَرِّجْ عَن کُلِّ مَکروبٍ:اندوه هر اندوهگین را ببر

فَکَّ (یَفُکُّ، فَکّا) :گشود

فُکَّ کُلَّ أسیر:آزاد کن هر اسیری را

فَلَک (علم الفلک) :اختر شناسی

قُبِضَ عَلَی:دستگیر شد

قَبَضَ عَلَی (یقبِضُ، قَبْضاً) : دستگیر کرد

قِطَعُ اللَّیل:پاره های شب (قِطَع جمع قِطعة)

کَسَل:تنبلی (مترادف «کَسالة»)

کَفَرَة:کافران (غالباً کفّار برای غیر مؤمنان و کَفَرَة برای ناسپاسان نعمت خداوند به کار می رود.)

کُفُو:همتا، یکسان و برابر (جمع آن « أکفاء»)

کُوِّرَ: تاریک شد

مارِق: از دین برگشته

مُستَبشِرة:خوشحال (مترادف «فَرِحة»)

مُسفِرة:روشن و باز

مُسَیطِرَة:مسلّط

مُظلِم:تاریک(مترادف<ظَلْماء >)

مُعْتدٍ (المُعتدى):تجاوز کار

مَکروب:اندوهگین (مترادف «حزین» و «محزون» متضادّ «فَرِح» و «مسرور» )

مَنَّ (یَمُنُّ، مَنّاً):منّت نهاد

نَبَغَ(ینبُغُ، نَبْغاً):درخشید

هادٍ (الهادى):هدایت کننده

یَومَئذٍ: در آن روز